Si Moses ay inaring prinsipe ng Ehipto nang siya ay makita ng prinsesa na anak ng paraon. Pinaalagaan siya sa sariling ina at kinuha ng siya ng siya ay mag-aaral na sa Ehipto. Lumaki si Moses sa kultura ng mga taga-Ehipto at karunungan nito. Ngunit batid niya na siya ay hindi isang Ehipsyo kundi isang Hebreo.
Nang panahon na iyon, matinding pagpapahirap sa mga Hebreo bilang alipin ng mga Ehipsyo. Minsan ay nakita niya na minamaltrato at pinahihirapan ang isang Hebreo. Ipinagtanggol niya ito hanggang sa napatay niya ang isang Ehipsyo. Inakala niyang walang nakakita sa krimen na kanyang ginawa.
Minsan naman ay nakita niya ang dalawang Hebreo na nag-aaway. Sinabihan niya ang dalawa na huwag mag-away sapagkat sila ay magkalahi. Ngunit nagulat siya sa tinuran ng mga Hebreo na gagawin daw ba sa kanila yung ginawa niya sa napatay niyang Ehipsyo. Sa takot niya na pag-nalaman ito ng mga taga-Ehipto, siya ay pahihirapan. Kaya siya ay tumakas mula sa Ehipto papuntang ilang.
Sa kanyang pamumuhay sa ilang ay doon siya nakapag-asawa (Zipora). Siya ay nagpapastol ng mga tupa. Minsan sa kanyang pagpapastol ay nangusap sa kanya ang Diyos sa pamamagitan ng punong na di natutupok. Tinawag siya ng Diyos upang palayain ang bayang Israel mula sa Ehipto dahil sa narinig ang pagsusumamo at panaghoy dahil sa malupit na pagkakaalipin sa kanila. Pinababalik siya ng Diyos sa bayang kanyang tinakasan upang palayain ang mga Hebreo at dalhin sa lupang pangako ng Diyos - ang Canaan.
Tumakas man si Moses mula sa bansang kanyang kinalakihan maging sa kanyang lahi ngunit hindi siya nakatakas sa pagkakatawag sa kanya ng Diyos. Tinawag siya upang bumalik at palayain ang bayan ng Diyos.
Maaring ang ilan sa atin ay maraming tinatakasan sa buhay, mga takot, o pagkakasala ngunit hindi tayo makaktakas sa pagkakatawag sa atin ng Diyos para sa Kanyang plano ng kaligtasan. Ikaw ba ay tinawag ng Diyos? Kung alam natin na tayo ay tinawag, tayo ay tumugon sapagkat kailanman ay di tayo makakatas sa pagkakatawag ng Diyos sa atin.
Basahin : Exodus 2:1 - 3:22
No comments:
Post a Comment